Kasacja w sprawie karnej 

Kasacja to nadzwyczajny środek zaskarżenia wyroków sądowych w sprawach karnych, który umożliwia weryfikację zgodności wydanych orzeczeń z przepisami prawa. Pozwala na skontrolowanie, czy w procesie nie doszło do poważnych naruszeń prawa, które mogły wpłynąć na treść wyroku.

Kasację wnosi się na piśmie w terminie 30 dni od daty doręczenia wyroku wraz z uzasadnieniem sądu II instancji. Termin ten liczony jest dla każdego uprawnionego osobno. Do wniesienia kasacji uprawniona jest każda strona danej sprawy karnej. W niektórych przypadkach uprawnienie do wniesienia kasacji przysługuje również Rzecznikowi Praw Obywatelskich oraz Rzecznikowi Praw Dziecka. Kasację wnosi się do Sądu Najwyższego za pośrednictwem sądu, który wydał wyrok w II instancji. Kasacja co do zasady podlega opłacie.

Sporządzenie kasacji jest możliwe w przypadkach, gdy m.in. doszło do naruszenia prawa materialnego, czyli błędnej interpretacji przepisów prawa, wystąpiły naruszenia prawa procesowego, takie jak nieprawidłowości w przebiegu postępowania, czy stwierdzono rażące błędy, które miały wpływ na treść wyroku.

Sąd Najwyższy rozpatrując kasację może oddalić kasację, jeśli uzna ją za bezzasadną, uchylić zaskarżone orzeczenie w całości lub w części i przekazać sprawę do ponownego rozpoznania przez sąd niższej instancji lub zmienić zaskarżone orzeczenie, jeśli nie ma potrzeby przeprowadzania dodatkowego postępowania dowodowego. 

Kasacja nie może być wniesiona wyłącznie z powodu niewspółmierności kary zastosowanej przez Sąd wobec skazanego. Nie dotyczy to przypadku, gdy składa ją Prokurator Generalny w sprawach o zbrodnie. Niedopuszczalna jest również kasacja od orzeczenia wydanego przez Sąd Najwyższy, które zapadło wskutek rozpoznania tego nadzwyczajnego środka zaskarżenia.